24 februari, 2006
Het Parool, stadseigen.. (individueel, column)
Het is lastig om een keuze te maken uit wat nou eigenlijk excellente journalistiek is. Althans, dat vind ik. Aan welke criteria moet een krantenartikel, tv- of radioprogramma of documentaire (e.a.) voldoen? Een vraag waarin ik me aan het verdiepen ben, en hopelijk gauw een mooi antwoord op kan geven.
Omdat ik vind dat ik wel een uitdaging kan gebruiken, heb ik gekozen voor het medium waar ik het zwakst in ben: Het Dagblad, met als excellente krant Het Parool.
Ik heb voor ‘het onafhankelijk Amsterdams Dagblad’ gekozen, omdat ik als kersverse Amsterdammer me helemaal thuis ben gaan voelen in deze ‘city of opportunities’. En om deze reden vind ik het ontzettend leuk om het stadsnieuws op te vangen, zonder perse het wekelijkse stadsblaadje erbij te pakken.
Ik durf zeker niet te beweren dat de stadsblaadjes zodanig onder de maat schrijven dat ik het perse niet wil lezen, maar het geeft een ‘ik-woon-in-een-groot-dorp-gevoel’. And that ain’t true! Ik woon in een stad. ‘Mijn tweede stad’. Met als krant Het Parool, ondanks dat het een landelijke krant is natuurlijk.
Zo op het eerste gezicht is het misschien een beetje een schreeuwerige krant; grote foto’s, cartoons en een opmerkelijke opmaak. Misschien (heel misschien) zou je het kunnen vergelijken met de Telegraaf, lekker ‘dicht bij het volk’.
Maar de opmerkelijke nieuwskeuze en de afwisseling van het nieuws uit Amsterdam en de rest van de wereld, maakt het Parool in mijn ogen uniek. Zie je het nog niet? Heb nog even geduld...
Omdat ik vind dat ik wel een uitdaging kan gebruiken, heb ik gekozen voor het medium waar ik het zwakst in ben: Het Dagblad, met als excellente krant Het Parool.
Ik heb voor ‘het onafhankelijk Amsterdams Dagblad’ gekozen, omdat ik als kersverse Amsterdammer me helemaal thuis ben gaan voelen in deze ‘city of opportunities’. En om deze reden vind ik het ontzettend leuk om het stadsnieuws op te vangen, zonder perse het wekelijkse stadsblaadje erbij te pakken.
Ik durf zeker niet te beweren dat de stadsblaadjes zodanig onder de maat schrijven dat ik het perse niet wil lezen, maar het geeft een ‘ik-woon-in-een-groot-dorp-gevoel’. And that ain’t true! Ik woon in een stad. ‘Mijn tweede stad’. Met als krant Het Parool, ondanks dat het een landelijke krant is natuurlijk.
Zo op het eerste gezicht is het misschien een beetje een schreeuwerige krant; grote foto’s, cartoons en een opmerkelijke opmaak. Misschien (heel misschien) zou je het kunnen vergelijken met de Telegraaf, lekker ‘dicht bij het volk’.
Maar de opmerkelijke nieuwskeuze en de afwisseling van het nieuws uit Amsterdam en de rest van de wereld, maakt het Parool in mijn ogen uniek. Zie je het nog niet? Heb nog even geduld...
